Bir romanda ismin geçti çok yerde
Annesiydin ölen kahramanın
Oysa göğsünde uyuduğumda,
Ben de annemsin sanmıştım.
Ama ne kahramanlaşabildim
Ne de ölebildim bu hikayede.
Hatta hikaye bile sayılmaz bizimkisi
Bir kaç hatıra belki.
Artık ağzımdaki sigara tadını bastırmak için
yemek yiyorum sadece
Kollarımın arasındaki boşluğu da
kendi gövdem dolduruyor yalnızca.
Rüyalarım neresinden öpersen öp boşluk.
Gelmiyorsam
Beraber ağlamışlığımızın hatrına.
Avuçlarındaki ürkek tarçın kokusundan öpüyorum
Artık her uçurum biraz sarhoşluk.
Mert Topuz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder